|10|

    Podniosłam się po pozycji siedzącej i przetarłam oczy. Swoim żółwim tempie odsłoniłam zasłony tak, żeby chociaż kilka promieni słonecznych wpadło do środka. Uchyliłam okno,aby zimne powietrze z mnóstwem spalin orzeźwiło mnie. Zza drzwi usłyszałam głosy należące do chłopaków. Każdy biegał i pytał się czy nie widział ktoś jakiegoś swetra,marchewek,buta (Liam po raz kolejny bawił się w kopciuszka) czy jakiejś przenośnej lodówki. Takie są skutki imprezowania do późnej nocy i upijania się do nieprzytomności. Ociężale przymknęłam okiennice i doczłapałam do walizki,którą wczoraj spakowałam, i wyjęłam:ciepły sweter z grubej włóczki w kolorze zgniłej zieleni,kawowe rurki,kaszmirowy szal w kolorze nude, małą,podręczną torebkę z eco-skóry i botki na platformie >>link do otufit'u<<. Wzięłam długi odprężający prysznic,starając się,żeby nie zmoczyć włosów. Gorąca woda sprawiała, że chciałam stać pod jej strumieniem dłużej i dłużej. W końcu otuliłam się wielkim,puszystym, białym ręcznikiem i ubrałam się jeszcze raz w piżamę. Opuściłam łazienkę i weszłam na korytarz. Wolnym krokiem szłam wzdłuż ściany ozdobionej jakimiś obrazkami kupionymi w IKEI,kiedy Louis wpadł na mnie rozedrgany.

-Ty jeszcze nie gotowa? Za dwadzieścia minut mamy być w aucie na dole!-starał się mnie wyminąć,ale kiedy ja szłam w prawo,on też szedł w tą stronę.-No idź się ubierać,bo cię tu zostawimy!

   Już w szybszym tempie wróciłam do sypialni i założyłam na siebie wcześniej przygotowane ubrania. Dodałam jeszcze złoty pierścionek,kolczyki,bransoletki i zawieszkę sówkę na długim łańcuszku. Włosy schowałam do beretu i byłam gotowa. Wyszłam z pokoju i skierowałam się w stronę kuchni,gdzie Niall powitał mnie krótkim "dzień dobry" z pełnymi ustami. Skinęłam mu głową i wypiłam dwie szklanki soku pomarańczowego. Minutę później do towarzystwa dołączyli chłopcy i Mari. Mój chłopak przytulił mnie i zabrał z mojego talerza kanapkę,którą przed momentem zrobiłam. Uderzyłam go, niby obrażona, w ramię i w ramach przeprosin zażądałam pocałunku.

-I co znalazłeś tego buta, mój kapciuszku?-zapytałam odrywając się od jego warg.- Bo jakby co mogę ci pożyczyć moje buty na obcasie.

-Na szczęście znalazłem-zaśmiał się i przytulił mnie do torsu.-Ale chociaż fajnie byłoby pochodzić w twoich... No i na miejscu księcia się nie sprawdziłaś.

-Ja się nie sprawdziłam?-zapytałam obrażona.-Zayn, prawda, że wyglądam jak jakaś monarchini?

-Powiedzmy, że całkiem dobrze poradziłaś sobie z dzisiejszą stylizacją...No, dobra jest nawet lepiej niż 'dobrze'-posłał mi zniewalający uśmiech.-Czas się zbierać! Simon nas zabije jak się spóźnimy na samolot.

-Nie może was zabić,bo zawiedzie kilka milionów fanów na całym świecie!-sprzeciwiłam się ze śmiechem.- No i ,broniłabym Liama własną piersią...

-Broniłabyś mnie,mój książę?-zapytał biorąc mnie w ramiona.- A co ja miałbym robić?

-Udawać dziewicę w opałach?-zasugerował Zayn.- A Cowell byłby smokiem...-telefon zabrzęczał,aż wszyscy podskoczyli.-Aaaaa! Kto to odbierze?

Każdy zaczął spanikowany zakładać na siebie buty ( gdyby nie ja Paynee znowu zgubiłby swojego trampka), jedynie ja powoli założyłam na ramiona skórzaną kurtkę i nacisnęłam zieloną słuchawkę.

-Słucham, tu kostnica?-powiedziałam ze spokojem,chociaż z wielką chęcią zaczęłabym tarzać się po podłodze.

-Yyyy...Przepraszam pomyłka-usłyszałam męski głos.

-Coś ty zrobiła?-oburzył się Lou z przekrzywionym beretem na jedno oko.-Teraz będzie do mnie wydzwaniał. Zabierz ode mnie telefon i potem wmawiaj mu, że ukradłaś mi go...

-No weź, nie jestem złodziejką!-rzuciłam komórką w właściciela,ale ten oberwał prosto w czoło.- Żyjesz?! Oddychasz?!

-Tak,tak...-podniósł się i rozmasował miejsce, w które go trafiłam. Zebraliśmy się, nie zapominając o Harrym,który został w kuchni ze swoim naleśnikiem. Jakoś zmieściliśmy się w siódemkę w ciasnej windzie, chociaż mój chłopak starał się mnie ochronić od niechcianych gwałtów jego kumpli.

-Niall, ty świnio!-wrzasnęła Miyu,która stała najbliżej blondyna.- Tu nie ma świeżego powietrza! Myśl,głupku! Ja się tutaj duszę!

-Nialler, siedzisz sam w samolocie!-krzyknął Zayn,który był blisko zespołowego gazowca.- Nie będziesz mi pierdział na cały świat!

-Ale to było niechcący!-usprawiedliwił się.- To wszystko przez te parówki w szpinaku!

   Nie mogłam wytrzymać i zachichotałam. Horan zrobił obrażoną miną,a moje kochanie teraz też się śmiało,obejmując mnie swoimi barczystymi ramionami. Wreszcie wysiedliśmy z ciasnego kąta i odetchnęliśmy świeżym powietrzem,bez bąków chodzącej lodówki.

-A robiłeś test ciążowy?-zapytałam obejmując ramieniem niebieskookiego.-Kobiety w ciąży cały czas są głodne... I opróżniają lodówkę szybciej od ciebie...

-Daj, spokój Ellie on jest tylko zawsze głodny-zazdrośnik odsunął mnie od Irlandczyka i uśmiechnął się łobuzersko. Zapakowaliśmy vana po brzegi i ruszyliśmy na lotnisko.

     Usiadłam obok Payne'a i oparłam głowę o jego ramię. Byliśmy w drodze do Paryża i byłam w ich prywatnym samolocie. Czułam się jak gwiazda... Oni może się już przyzwyczaili,ale nie ja. Byłam skromną Brytyjką,pracującą jako kelnerka z małą siostrą na wychowaniu. Nie urodziłam się jakąś córką Madonny czy Michaela Jacksona tylko prostą Elisabeth Stweart,więc nie rozumiałam jak los mógł mnie zeswatać z najcudowniejszym chłopakiem na całym świecie. Nie żeby mi się nie podobało,ale dziwnie się czuję czytając o sobie w brukowcach. Mogłam liczyć na mojego ukochanego jak i Zaynera,ale chciałam sama sobie poradzić z tymi okropnościami,które napisali o mnie w artykule na całą stronę. Boję się już zajrzeć na Daily Mail...

-Zgadnij,który dzisiaj-zapytał podniecony Paynee.- I gdzie jedziemy?

-Czekaj mamy dzisiaj wtorek... Wczoraj był trzynasty, więc dziś jest czternasty-zdałam sobie sprawę, że dzisiaj były walentynki i jedziemy do najbardziej romantycznego miejsca na ziemi.-Boże, Liam...-w oczach stanęły mi łzy,a w gardle zrobiła się wielka gula.- Czym ja sobie zasłużyłam, że mam za chłopaka ciebie?

-Pomyślmy...-wtrącił się Malik.-Gdyby nie my, to byś nigdy go nie spotkała...Nam powinnaś być wdzięczna,a nie losowi.

-Nie ma jak skromność, Zayn-powiedziałam ironicznie i przytuliłam się do mojego szatyna.-Jak ja mam ci dziękować? Co mam zrobić, żeby okazać swoją wdzięczność? Tyle dla mnie robisz...

-Nic,po prostu mnie kochaj-pocałował mnie w czubek głosy i pogładził po policzku.-Nic więcej nie potrzeba...

-Czuje się dziwnie...-zaczęłam, odsunęłam oparcie na łokieć i teraz położyłam głowę na jego kolanach.- Tyle dla mnie robisz,a ja nic nie mogę dać ci w zamian,oprócz miłości...

    W tym momencie mój skarbek zamknął mi usta  namiętnym pocałunkiem, zupełnie nie zważając na obecność swoich towarzyszy. Czułam się jak w niebie... Może te walentynki przekonają mnie, że jednak jest to cudowne święto. Trzeba będzie wypisać się z organizacji " Nienawidzę 14 lutego ". I jeszcze żeby było mało to będziemy w Paryżu. Mi wystarczyłaby ciepła sofa,kominek i towarzystwo mojej drugiej połówki. Otworzyłam wcześniej przymknięte powieki i spojrzałam w najpiękniejsze oczy znajdujące się kilka centymetrów od moich. Uniosłam zimną dłoń i przejechałam palcem wzdłuż linii jego szczęki.

-Goliłeś się dzisiaj?-zapytałam przerywając tą nieziemską chwilę.

-Ja się nie golę-powiedział odgarniając włosy z mojego czoła.

-To powinieneś zacząć!-oznajmiłam,a wszyscy wybuchli śmiechem.-No co, ma już zarost!

-Tatuś, dojrzewa!-zaśmiał się Zayn.- Teraz nie tylko na mnie będziecie narzekać, że dłużej siedzę w łazience.

-Za chwilę lądujemy!-oznajmiła Mari wychodząc z łazienki na końcu samolotu.- Coś przegapiłam?

-Nie, nic-odpowiedział jej chłopak.- Lou, a co z Eleanor?

-Jest już na miejscu i czeka na nas na lotnisku-powiedział z uśmiechem.- Liz, ty chyba jeszcze jej nie znasz.

-No, cóż znam jedynie was, ciebie Avery,Simon'a...I nikogo więcej.

-Na pewno się polubicie!-i wrócił do pisania z kimś na czacie. Spojrzałam na cudowną twarz,którą chciałabym widzieć jako pierwszą rzecz kiedy się obudzę. Uśmiechnął się do mnie i po raz kolejny ucałował moje usta.

-Zayn, ty pipo nie powiedziałeś mi, że dzisiaj czternasty!-pisnęła zaskoczona Miyu.

-Kolejna się obudziła-mruknął Harry.-Napiszcie chociaż po tej walentynce i będziecie szczęśliwe.

-I co ja bym mu napisała? Jak seksownie wygląda w tych nowych rurkach?-sprzeciwiła się moja kuzynka.- Ellie... Napiszesz za mnie? Ty tak ładnie się wyrażasz na papierze.

-Chyba toaletowym-mruknęłam i zaczęłam bawić się grzywką Payne'a.-Masz ręce i długopis,napisz jak bardzo ci się nudzi jak go nie ma,że nie wiesz co kupić kiedy nie ma go przy tobie...

-Czemu ja mam być tą myślącą,skoro mam kochaną Ellen?-zapytała wciskając mi kartkę i jej różowy długopis w panterkę.-Tak ładnie cię proszę...

-Daj mi spokój, weźcie się przelizajcie i po problemie-podniosłam się do pozycji siedzącej.Zapięłam pas i w milczeniu zaczekałam,aż koła samolotu zetkną się z płytą lotniska.

Od autorki: No i proszę, znowu nie czekałam,aż moja kochana @Miyu_xd sprawdzi mi rozdział,bo mam mega zaciesza, po wczorajszym czacie . <3 Każdy z nich powiedział przynajmniej raz 'Poland',a moja matka kazała mi sprzątać,bo przyjeżdżali za 10 minut goście xd Jestem baaardzo dumna z dziewczyn,które tak jak ja spamowały i dzięki temu zostałyśmy zauważone . <3
   Przyszły tydzień zapowiada się bardzo pracowicie,więc nie wiem jak będzie z dodawaniem rozdziałów.
A rozdział dziękuję mojej kochanej Alex,bo gdyby nie ona zacięłabym się w połowie tego rozdziału. I kochana jesteś piękna,pamiętaj o tym! <3